+32 477 30 66 99 ilse@kantel.be
In between jobs: tips

In between jobs: tips

door | okt 3, 2019 | Persoonlijk kantelpunt, Professioneel kantelpunt, Werkgenegenheid

In between jobs: pijnlijk...

Reken maar niet op begrip

In tegenstelling tot de topsport - waarin iedereen erkent dat 'op de bank zitten' niet fijn is, - kan je in de rest van onze maatschappij helaas op weinig begrip rekenen als jij je in een 'in between'-situatie bevindt. Het maakt daarbij niet eens uit of het jouw bewuste keuze is om op non-actief te staan, dan wel je gedwongen werd door externe omstandigheden:

  • Zit je te wachten op antwoorden uit 'de arbeidsmarkt' en voelt dat als wachten op Godot?
  • Houden tussenpartijen je aan het lijntje, neemt de twijfel over je tarieven en jouw toegevoegde waarde toe?
  • Wil je wel werken, maar lukt het gewoon niet - om gezondheidsredenen, of omdat je geen passend werk vindt - én vind je omgeving het moeilijk om te begrijpen waarom je dan niet 'gewoon' van statuut verandert en weer in dienstverband gaat werken?

Allemaal 'in between'-periodes waardoor we ons, als het langer dan verwacht duurt, op termijn nog maar een schaduw van onszelf voelen. 'In between'-periodes hakken namelijk behoorlijk in op ons ego, op het beeld dat wij vormen over wie we zijn en hoe we bijdragen. Of momenteel NIET bijdragen en wel zouden moeten bijdragen. DAT verhaal wordt er tegenwoordig langs alle kanten flink ingeramd...

Zeker, in het begin van zo'n in between-periode zijn er nog sympathiebetuigingen.

Maar zodra het langer duurt dan gepland - alsof je zoiets KAN plannen - begint er al snel iets van onbegrip te sluipen in de commentaren. 'Ben jij nu nog niet terug aan de slag?' klinkt het dan, zowel binnen als buiten jezelf.

Want onze innerlijke criticus draait op dat moment overuren, gekaapt door een reptielenbrein dat vastzit in focus op onveiligheid door schaarstedenken ...

TIPS van een ervaren lEVENSLoopBegeleider

Speciaal voor jou deel ik hier enkele tips om die lastige in between-tijd zo goed en zo kwaad mogelijk te overbruggen.

Want natuurlijk kan ik je bakken advies geven over wat je allemaal kan doen om UIT die in betweentijd te geraken - loopbaanbegeleiding volgen bijvoorbeeld. Dat kan als zelfstandige ook nog 'ns flink gesubsidieerd, waardoor het je slechts 90 euro kost.

Maar op het moment dat jij je realiseert dat je hele dagen vruchteloos achter je scherm zit te zoeken naar vacatures - die er niet altijd zijn - en koffies aan het drinken bent - met mensen die je ook niet kunnen helpen, al zouden ze dat wel willen - dreig jij jezelf te verliezen in zelf-promotie, terwijl je vertwijfeling over een goede uitkomst alleen maar toeneemt. Herkenbaar?

Dan zijn deze tips voor jou:

Vertraag & aanvaard de situatie, stap uit je reactieve patronen

  1. Aanvaard deze tijdelijke break in je beroepsactief leven, in plaats van jezelf ertegen te verzetten: wat je accepteert, transformeert namelijk
  2. Denk het om: nu heb je wél tijd, een nog schaarser goed dan geld! Als je twijfelt aan de juistheid van die uitspraak, loop 'ns binnen in een ziekenhuis, of lees de overlijdensberichten in de krant
  3. Vertraag: ga lange wandelingen maken in de natuur, neem vaker je fiets, overweeg langzame lichaamsbewegingsvormen als yin-yoga, tai chi of qigong
  4. Ga lummelen: laat verveling toe en wordt vanuit die verveling opnieuw creatief: da's iets anders dan reactief!
  5. Leer op een andere manier omgaan met eventuele kritiek die je krijgt, van jezelf of van je omgeving; een goede coach helpt je daarbij en het zou zomaar de beste les uit deze periode in je leven kunnen worden
  6. Maak je je zorgen over je financiële situatie? Klaar die dan uit, maak een financieel plan zodat je weet of je angst op dat vlak realistisch is; blijkt je angst gegrond, roep dan hulp in, zet je over je schaamte of gekrenkt eergevoel
  7. Onthoud te allen tijde dat je als mens altijd van betekenis bent, ook als je 'in between jobs' zit; laat je eigenwaarde niet afhangen van het werk dat je doet of het inkomen dat je hebt, dat zijn concepten die horen bij één specifiek mens-en wereldbeeld, maar er bestaan ook heel andere mens-& wereldbeelden... 

Kom op een andere manier 'in actie'

  1. Zorg goed voor jezelf: dat is JOUW enige verantwoordelijkheid op het moment dat je 'ongewenst tijdelijk niet beroepsactief' bent; door goed voor jezelf te zorgen, zal je sneller en duurzamer opnieuw kunnen deelnemen aan het beroepsactieve leven, op een wijze die bij jou past
  2. Verwijder ballast uit je hart én je hoofd: ruim je huis eens écht op 
  3. Gebruik je tijd om dingen te doen waar je binnen afzienbare tijd opnieuw niet meer aan toe komt en waar je voorheen zo naar snakte
    1. Ga boeken lezen in de leeszaal van een bibliotheek: probeer een keer gedichten te lezen of boeken of tijdschriften over onderwerpen die je anders nooit bekijkt; leer opnieuw vanuit verwondering te kijken naar de wereld
    2. Ga overdag naar de bioscoop
    3. Werk in de tuin, buiten, weg van je scherm
    4. Pik een museum of 3 mee, liefst telkens in een andere stad en gebruik het openbaar vervoer of je fiets om daar te geraken; voel je bezoeker van je eigen land en kijk als toerist naar steden in je eigen land
    5. Herneem een oude hobby, of ga iets bijleren dat je al lang wil leren
    6. Ga lekkere taart eten in een chique tearoom of ga overdag rustig lunchen op restaurant. Genieten van het leven, IS toegestaan, wat je innerlijke criticus - of je omgeving - je daarover ook vertelt
    7. Sport overdag, beweeg! Of bekijk een hele TV-serie in één keer: daarna zal je wel willen bewegen...
    8. Maak een gedrukt foto-album van al die foto's op je smartphone of PC
    9. Neem de trein naar een stad die je niet kent en ga daar zomaar wat verdwalen, gewapend met een klein schriftje of je smartphone om onverwachte 'invallen' te noteren
    10. Kook gezonde maaltijden en tafel opnieuw gezellig thuis, in plaats van 'op een drafje'; of ga 'ns wat vaker uit eten en steun lokale horeca
    11. Zoek andere mensen op: bezoek je kinderen - of je ouders - eens onverwachts en als je die niet hebt, kijk dan rond van op een terras of vanachter een caféraam: het zou zomaar je perspectief kunnen doen kantelen
    12. Wil je je écht nuttig maken, onderzoek dan of je tijdelijk vrijwilligerswerk kan opnemen

Kortom

Grijp deze periode aan om bewust in het hier en nu te leven en savoureer de tijd die je in je schoot geworpen krijgt, in plaats van tegen de huidige realiteit te vechten.

Tijd is immers het meest kostbare goed van allemaal...

Foto Danielle Macinnes @ Unsplash

WIl JE TOCH zo snel mogelijk uit die 'in between' raken?

Bel me, of vul dit formulier in:

Dit is mijn naam:(Vereist)
Inspireer mij af en toe
Dit veld is bedoeld voor validatiedoeleinden en moet niet worden gewijzigd.

Wees jezelf, wees buitengewoon

Wees jezelf, wees buitengewoon

door | jun 13, 2019 | Persoonlijk kantelpunt, Professioneel kantelpunt

Buitengewoon jezelf zijn

'Nu moet ik dus leren om gehaaid door het leven te gaan' hoor ik haar zeggen tijdens een netwerkevenement.

Zij, een prille freelancer met tonnen beroeps-en levenservaring. Uit noodzaak voor het zelfstandig statuut 'gekozen', wegens bedankt voor bewezen diensten na vele jaren dienst bij haar werkgever en nog veel meer onbeantwoorde sollicitaties.

'Wat maakt dat je dat zegt?' vraag ik haar.

Ervaring met tussenpartijen had haar dat geleerd. En dat ontslag lag ook nog op haar maag.

'De aanval' leek haar de beste verdediging. Om al die pijn niet te moeten voelen...

Wat als jij niet gehaaid wil leven?

Ze was nochtans duidelijk niet van het gehaaide type.

'Wie zou jij zijn als je je niet gehaaid zou moeten opstellen?' zou ik haar willen vragen.

'Wie ben jij echt?' zou ik willen weten.

Maar omdat iemand coachen tijdens een netwerkevenement geen goed idee is, geef ik haar discreet mijn visitekaartje.

Ik wil haar zo graag vertellen dat je nooit iemand moet proberen zijn die je niet bent.

Want de strijd met 'haaien die graag gehaaid door het leven gaan', win je niet als jij een 'zeepaardje' bent.

Waarom zou je als zeepaardje willen strijden met haaien?

'Zeepaardje zijn' is toch prachtig? En zeepaardjes dansen toch liever dan ze vechten?

Geen haai die het in z'n haaienhoofd zou halen om een zeepaardje te willen zijn.

Of wel misschien?

 

Foto: David Clode @ unsplash

Herkenbaar?

Laten we dan 'ns praten met elkaar, bezorg mij jouw uitdaging, ik contacteer je om verder af te stemmen. Maakt niet uit of je je herkent in de haai of in het zeepaardje 😉

Dit is mijn naam:(Vereist)
Inspireer mij af en toe
Dit veld is bedoeld voor validatiedoeleinden en moet niet worden gewijzigd.

Hoe zit het met jouw zelfvertrouwen?

Hoe zit het met jouw zelfvertrouwen?

door | jun 13, 2019 | Persoonlijk kantelpunt, Professioneel kantelpunt

Hoe zit het met jouw zelfvertrouwen?

ZIJ:

'Dit had ik nooit gedurfd zonder jou Ilse! En weet je wat? Ze hebben MIJ weerhouden, terwijl er kandidaten waren die wél ervaring hadden én die jonger waren dan ik. Ik kan het zelf amper geloven...'

Zij had 'gedurfd' om rond te gaan lopen in de winkel waar ze een nieuwe medewerker zochten, met haar CV in haar handtas. Ze was ernaartoe gegaan zonder een afspraak te maken. 

Op mijn aanraden ging ze  eerst 'voelen', als 'klant', of ze zichzelf daar wel zag werken. Ze maakte een nonchalant praatje met enkele medewerkers en nam de omgeving goed in haar op. 

Toen dat allemaal goed voelde, schraapte ze haar moed bijeen, gaf haar CV af aan een medewerkster met de melding 'jouw job, is wat ik heel graag wil doen, ook al heb ik ervaring in een heel andere sector. Willen jullie mijn kandidatuur toch overwegen?'

Prompt werd ze meegenomen naar de zaakvoerder die een gesprek met haar inplande.

Groot was haar verbazing toen ze 3 dagen later gebeld werd met een jobvoorstel. Formeel solliciteren moest nog amper, want de collega's en de zaakvoerder hadden zich al een beeld van haar gevormd, op basis van haar eerder bezoek, de vragen die ze gesteld had en de moed die ze had getoond...

Verdien ik dit wel?

ZIJ: "Dit liep zo anders dan ik had verwacht Ilse! Moeiteloos bijna...

Op die ene grote stap na dan, mijn stoute schoenen aantrekken en GAAN."

En toen zag ik weer de deuk in haar zelfvertrouwen via de twijfel in haar blik:

ZIJ: 'Verdien ik dit wel, ben ik wel goed genoeg? Hadden andere kandidaten niet meer recht op deze job?'

IK: Wat denk je zelf?

Twijfel jij aan jezelf tijdens je zoektocht naar werk?

Bij het begin van een coachingstraject lees ik die blik wel vaker op het gezicht van mijn klanten. Begrijpelijk, want net omdat je zelfvertrouwen een knauw kreeg, neem je een coach onder de arm. Reken maar dat je zelfvertrouwen toeneemt tijdens het traject dat je aflegt...

Herken jij dit? Blijf dan niet zitten met jouw twijfels of je het wel verdient om gelukkig te zijn, of je wel goed genoeg bent.

Pak die gedachten vast en schrijf ze hieronder neer, ik contacteer je vrijblijvend om verder af te stemmen hoe jij kan groeien naar meer zelfvertrouwen. Zodat jij, in jouw specifieke situatie, de moed vindt om datgene te doen wat je zo graag zou doen maar vandaag nog niet durft. 

Dit is mijn naam:(Vereist)
Inspireer mij af en toe
Dit veld is bedoeld voor validatiedoeleinden en moet niet worden gewijzigd.

Freelancen vanuit kracht

Freelancen vanuit kracht

door | jun 13, 2019 | Persoonlijk kantelpunt, Professioneel kantelpunt

Freelancen vanuit kracht

Freelancen vanuit kracht in plaats vanuit frustratie

Hij - freelancer - was boos. Naar eigen zeggen héél boos.

  • Boos op zijn opdrachtgever, omdat die altijd afpingelde op zijn tarief
  • Gefrustreerd over de mensen aan wie hij rapporteerde, omdat die zijn potentieel onvoldoende zagen en hem niet het mandaat geven dat hij verdiende
  • Kwaad op zichzelf, omdat hij zich zo liet doen...

Ondertussen zocht hij alweer naar een andere opdracht, naar een plek waar zijn talent wél zou gewaardeerd worden. Maar dat lukte niet al te best.

Om één of andere reden werd hij het altijd 'net niet'. Eeuwige tweede.

'Interessant profiel hoor, maar een andere kandidaat paste net iets beter bij onze verwachtingen': dat soort feedback kreeg hij keer op keer. Van het freelancen vanuit kracht waarmee hij ooit zo hoopvol gestart was, schoot niet veel meer over.

En dus vroeg hij aan mij naar een maatwerktraject. Hij gaf er meteen een suggestie bij hoe zijn traject er moest uit zien: 'business coaching, marketingadvies, mijn CV samen bekijken en pimpen'. Want het probleem lag volgens hem duidelijk daar: bij communicatie. En bij de lompheid van de anderen die zijn potentieel niet zagen, dat sprak voor zich.

Freelancen vanuit kracht? Eerst de weg naar binnen...

Het werden interessante gesprekken.

Maar ze gingen in eerste instantie NIET over marketing of zijn CV.

Aan 'business coaching' doe ik sowieso niet, want voor mij zit altijd een mens, nooit 'een business'. Deze mens had duidelijk behoefte aan controle - al ontkende hij dat in alle talen - maar hij had in de eerste plaats nood aan iets helemaal anders. Aan veiligheid. Aan verbinding. Want die was hij kwijt. Hij was de verbinding met zichzelf volledig kwijtgeraakt. In zo'n geval kan je onmogelijk verbinden met 'de ander'. Toch een belangrijke voorwaarde om opdrachten binnen te halen.

Waar wij het dan wel over hadden?

  • Over gevoelens, gedachten, de link tussen die twee en de vertaalslag naar gedrag
  • Over hoe wij 'van buiten' uitstralen wat er zich 'binnen in' ons afspeelt, ook als we daar geen 'taal' voor kennen
  • Over hoe anderen op ons gedrag resoneren - of net niet resoneren - en over hoe anderen onmogelijk op onze intenties kunnen resoneren

We kwamen er ook op uit dat zijn boosheid iets maskeerde, namelijk verdriet. Verdriet om het niet gezien, niet gerespecteerd worden. Niet door de ander, maar blijkbaar ook al lang niet meer door zichzelf. Het gebrek aan zelfvertrouwen compenseren door een hoge geldwaarde op zijn werk te plakken, bleek niet te werken zoals hij gehoopt had. 

Dus gingen we op zoek naar andere strategieën. 

Want da's het mooie aan ons veerkrachtige mensen: van gedrag dat jou niet meer dient in je leven kan je ALTIJD afscheid nemen. Alleen moet je dat wel eerst zelf willen. Echt willen.

Daarbij helpt het om klaarheid te krijgen in wat je precies anders wil en vooral: waarom.

Zodra dat helder is, kan je het ene gedragspatroon langzaamaan vervangen door een ander patroon waar jij en je omgeving wél blij van worden. Je hoeft daarvoor niet te veranderen als mens, niet te 'sleutelen' aan jezelf. Een ander gedragspatroon installeren, volstaat.

En dat lukt vlotter als je zelf overtuigd bent van de voordelen die dat andere gedrag je gaat opleveren.

Zo bekeken, kunnen tegenslagen in het leven verborgen geschenkjes zijn die je helpen ontdekken wat jij superbelangrijk vindt, waar jij nood aan hebt én welke strategieën je daar dichterbij kunnen brengen.

...dan pas de weg naar buiten

En die marketing dan, zijn CV en personal branding? Die volgde daarna quasi vanzelf. Freelancen vanuit kracht ging ineens moeitelozer dan ooit gedacht.

Zijn CV werd een pareltje, maar hij stopte met zichzelf 'te verkopen'. Hij deelt nu enthousiast met iedereen die het wil horen over wat hem blij maakt, is fier over zijn nieuwe blog en ook zijn aanwezigheid op LinkedIn is nu een weerspiegeling van hoe hij in het leven staat. Die verandering kwam vanuit hemzelf, niet van buitenaf. 

Eigenlijk heel logisch toch, dat je eerst de weg naar binnen moet afleggen, voor je de weg naar buiten kan vormgeven? Alleen willen erg resultaatgerichte, daadkrachtige mensen hier niet van horen. Dus vertel ik het hen niet meer, maar laat ik hen er gewoon zelf achter komen... 

Foto: Steve Halama @ Unsplash

Herkenbaar voor jou?

Ook gefrustreerd als freelancer? Tijd om daar verandering in te brengen? Vertel me waar jij tegenaan loopt, tijdens een vrijblijvend telefonisch kennismakingsgesprek dat je hier boekt, of vul dit formulier in:

Dit is mijn naam:(Vereist)
Inspireer mij af en toe
Dit veld is bedoeld voor validatiedoeleinden en moet niet worden gewijzigd.

Traag en goed

Traag en goed

door | mei 18, 2019 | Persoonlijk kantelpunt, Professioneel kantelpunt

Hoezo, 'ik ben te traag'?

Ik heb een paar tips voor jou wanneer jij als feedback krijgt dat je te traag bent:

  1. Ga niet in de verdediging.
  2. Bedank de ander voor de feedback. Vraag wat de goede bedoeling van de ander is om jou die feedback te geven met deze woorden: "dank je voor de feedback, wat maakt dat je dit met mij deelt?" Wellicht is de ander bezorgd over een gebrek aan tijd.
  3. Doe dit zelf op niet-oordelende wijze, bijvoorbeeld als volgt:
Ik hoor je zeggen dat ik traag ben
te traag...
 
Ik erken dat ik iemand ben die zorgsaam is,
met veel oog voor detail
 
Diepgang is voor mij belangrijk:
ik wil doorgronden en begrijpen
 
Ik blink uit in 'in het moment' leven
met volledige aandacht aanwezig, hier en nu
 
Ik vind het fijn om het verschil te maken
om impact te hebben, net als jij
 
dat doe ik door kwaliteit af te leveren
en daarvoor neem ik alle tijd
 
Wat moet er gebeuren opdat ik die tijd mag nemen
en jij je bezorgdheid over een gebrek aan tijd kan loslaten?

4. Ontvang vanuit verwondering het antwoord.

Ook als het antwoord 'stilte' is.

Want soms hebben gejaagde mensen heel erg nood aan datgene wat jij in overvloed hebt: tijd.

Tekst Ilse Schorrewegen

Foto John Forson @ Unsplash

Kan jij wat hulp gebruiken bij het werken aan je zelfvertrouwen?

Contacteer mij, vul hieronder jouw gegevens in, ik contacteer je dan vrijblijvend om te bekijken hoe jij kan kantelen naar een leven met meer zelfvertrouwen.

Dit is mijn naam:(Vereist)
Inspireer mij af en toe
Dit veld is bedoeld voor validatiedoeleinden en moet niet worden gewijzigd.

Bewuste levenskeuzes vragen moed

Bewuste levenskeuzes vragen moed

door | mrt 4, 2019 | Persoonlijk kantelpunt

Bewuste levenskeuze maken

Ik was nog jong toen ik een heel bewuste levenskeuze maakte, 13 als ik me goed herinner. Mijn keuze om als vrouw bewust geen kinderen op de wereld te zetten, heb ik echter wel tot mijn 40e moeten verantwoorden. Tegenover mannen en vrouwen, jong en oud, bekenden en onbekenden.
 
Kiezen 'voor het moederschap' geldt blijkbaar als 'pro kinderen' en dus 'pro-mensheid'. Gevolg: de keuze 'pro mensheid' moet 'verdedigd' worden. En de afwijkende keuze 'uitgedaagd'.
 
 
Nu heeft dat 'uitdagen' mij persoonlijk nooit aan het twijfelen gebracht over de juistheid van mijn keuze in mijn leven. Eerder integendeel. Wel was er dat vervelend neveneffect dat ik vaker dan ik het zelf wilde als een voorvechtster voor kinderloosheid werd beschouwd. Een rol die ik helemaal niet ambieer. Ook vandaag niet!
 
 
Waarom ik dan dit artikel deel? Omdat ik me kan voorstellen dat sommige mensen wél bezwijken onder de maatschappelijke druk om kinderen op de wereld te zetten, terwijl ze daar zelf anders over denken. Dit TV-programma over de kinderwens - dat in 2020 op het scherm kwam - bevestigt mijn vermoeden...
 
 
Ik hoop jou bovenal even aan het denken én voelen te zetten over het maken van bewuste levenskeuzes, het maakt niet uit over welk levensdomein. Ook - en vooral - als jouw keuze 'afwijkend' lijkt in de ogen van anderen. Die 'anderen' zouden dat wel eens helemaal anders kunnen zien...
 

Oordelen over afwijkende keuzes

Hoewel ik zelf geen waarde-oordeel uitsprak over wie wél voor kinderen koos, interpreteerden 'moeders' mijn keuze om zelf niet voor het moederschap te kiezen heel vaak als een oordeel over hun keuze voor het moederschap. Met als gevolg dat Ik diende overtuigd te worden van mijn ongelijk.
 
 
Wist ik toen veel dat mijn afwijkende keuze vooral iets triggerde in HEN. Zoals het besef - en de daarmee gepaard gaande angst - zelf minder bewuste keuzes gemaakt te hebben bijvoorbeeld. Als de roze wolk dan uitblijft, kan dat pittig zijn.
 
 
Mijn keuze appelleerde blijkbaar ook aan een overtuiging die heel diep geworteld zit: als je biologisch leven KAN schenken , moet je dat ook doen. Zoiets als: "je bent vrouw, je bent daarvoor geprogrammeerd!"
 
 
Het onbegrip van anderen tegenover mijn keuze voelde vooral als jonge vrouw niet goed, ik kon dat onbegrip niet altijd even goed plaatsen. Want biologisch gesproken maakte ik dan misschien wel een afwijkende keuze, maar een mens kan en mag toch verder denken, voelen en handelen dan louter biologisch? Zo zagen 'de anderen' dat echter niet.
 

Verwijten over een bewuste levenskeuze

 
Naar eigen zeggen wilden mensen mij 'zolang het nog kon, behoeden voor de impact van mijn domme beslissing'. Dat deden ze met uitspraken als deze:
  • 'daar ga je spijt van krijgen', nr 1 met stip
  • bizar genoeg gevolgd door de retorische vraag 'is dat niet heel egoïstisch?'
Gesprekken over dit thema zorgden bijgevolg geregeld voor pittige discussies. Waarna ik achterbleef met het gevoel dat ik iemand gekwetst had door een keuze te maken om iets NIET te doen.
 
 
Terwijl - vanuit mijn perspectief bekeken - mijn keuze er net toe bijdraagt dat kinderen van mensen die wel voor hen kiezen, het beter kunnen hebben! We zijn namelijk met teveel op deze planeet. Daar was ik me sedert heel jonge leeftijd al pijnlijk bewust van, wat niet abnormaal is voor iemand die hoogsensitief is.
 
 
Bovendien had ik naast 'overbevolking' nog heel wat andere redenen voor mijn keuze, maar die kreeg ik zelden deftig onder woorden gebracht. Ook al omdat ik me zo gekwetst voelde door het oordeel over mijn keuze die eerder altruïstisch is maar plompweg als egoïstisch neergezet werd. Dat deed pijn, maakte me verdrietig en dat verdriet kwam er meestal uit als 'boosheid' over zoveel onbegrip. Wat dan door de tegenpartij werd geïnterpreteerd als 'een labiel persoon die niet weet wat goed voor haar is'.
 

Woorden scheppen werelden

Steeds meer mannen en vrouwen willen de keuze voor het ouderschap heel bewust maken. Ze worstelen ermee, in verschillende richtingen.
 
Die worsteling ontstaat mijn inziens onder druk van de verhalen die wij elkaar vertellen waarin 'vrouwelijkheid en moederschap' of 'verantwoordelijkheid en ouderschap' gekoppeld worden aan elkaar. Of over hoe 'gelukkig of succesvol zijn in het leven' gedefinieerd wordt.

Woorden en beelden creëren namelijk werelden. Vraag jezelf maar 'ns af:

  • Hoe tekent een klein kind een gezin?
  • Welk beeld komt er in jou op als je denkt aan een zorgende man?
  • Hoe reageren we wanneer iemand uitspreekt dat kinderen ettertjes kunnen zijn?
  • Hoeveel mensen zitten er in de reclame voor een gezinswagen?
  • Wat vinden we van een vrouw die niet thuis blijft van werk als haar kinderen ziek zijn?
  • Hoe reageer je als iemand jou als antwoord 'neen' geeft op de vraag: 'en jij, heb jij kinderen?' Hoe snel voel je dan medelijden of ongemak omdat je misschien een gevoelige snaar raakte?

Wat meer nuance in de verhalen die wij elkaar vertellen, is dus meer dan welkom. 

Waarden verhelderen in plaats van te oordelen

Minder oordelend staan tegenover wie 'de andere keuze' maakt, helpt ook: 

De keuze van een ander hoeft die van jou niet te bepalen
Jij hoeft je dus niet bedreigd te voelen door een afwijkende keuze van de ander
Word je bewust van de waarden die maken dat jij - en de ander - een bepaalde keuze verkiezen
Bevraag jezelf: door welke verhalen, overtuigingen en meningen is mijn waardenkader ontstaan en voelt dat goed voor mij?
Is het met andere woorden echt MIJN waardenkader - i.p.v. dat van mijn ouders, vrienden etc -  en past het bij hoe IK in het leven wil staan?

Patriarchale maatschappij?

In haar TED-talk verduidelijkt Christen op welke wijze er geoordeeld wordt door anderen - hier in het bijzonder door mannelijke artsen - over vrouwen die bewuste keuzes willen maken rond ALLE aspecten in hun leven, ook over het moederschap.
 
Fijne eye-opener vind ik dat, over de impact van het leven in een patriarchale maatschappij. Voor vrouwen én mannen!
 
In het boek Gelukkig zonder kinderen van Lisette Schuitemaker lees en leer je nog veel meer over hoe mensen wereldwijd bewuste keuzes maken over al dan niet kinderen op de wereld zetten. Vooral het hoofdstuk met de titel 'is het egoïstisch?' raad ik iedereen aan om te lezen.
 
Wat meer nuance over deze topic dient namelijk de hele maatschappij...
 

Hoe nu verder met jouw levenskeuzes?

Levensloopvragen zijn er om gesteld & onderzocht te worden, eerder dan veroordeeld te worden.

Ik wens je de moed toe om de voor jou relevante keuzes bewust te maken in je leven.

Probeer je daartoe héél bewust te zijn over de verhalen, meningen, aannames en patronen die jou hebben gevormd. Die liggen namelijk aan de basis van jouw keuzes en je gedrag.

Gelukkig zijn die patronen niet in beton gegoten: je kan een patroon dat voor jou niet behulpzaam is ombuigen en een nieuw patroon aan je leven toevoegen. Je kan jezelf een ander verhaal vertellen, waarna je de wereld ook op een andere manier zal bekijken.

Wil jij ook een bewuste levenskeuze maken en kom je er in je eentje niet uit? Praat er dan over met anderen. Met vrienden of familie, als die omgeving veilig voelt voor jou. Met een professional als dat veiliger of genuanceerder voelt.

Kies je professional wel met zorg, de video hierboven indachtig...Want professionals zijn ook mensen, met meningen, aannames en overtuigingen.

Foto: Sebastian Staines @ Unsplash

Zin om erover te sparren? Vul het formulier in, ik contacteer je graag, vrijblijvend:

Dit is mijn naam:(Vereist)
Inspireer mij af en toe
Dit veld is bedoeld voor validatiedoeleinden en moet niet worden gewijzigd.