+32 477 30 66 99 ilse@kantel.be
Studiekeuze maken

Studiekeuze maken

door | okt 4, 2015 | Professioneel kantelpunt

https://www.kantel.be/2015/10/studiekeuze-maken/

Studiekeuze maken

Pittige bevalling...

‘Talen, daar is uw dochter goed in'.

Met dat verdict van het CLB moesten mijn ouders en ik het stellen, toen ik in 1988 op mijn 18 een studiekeuze moest maken en geen idee had waarvoor kiezen. Ik had een grotere leerhonger dan gelijk welke school ooit had kunnen invullen, was wat men noemde 'een modelleerling' en ik had Latijn gestudeerd in het secundair onderwijs omdat dat blijkbaar zo hoorde.

Wiskunde was een hel voor mij. Om bijlessen wiskunde te kunnen volgen, stopte ik zelfs met mijn hobby, piano - terwijl ik overduidelijk meer aanleg had voor piano dan voor wiskunde, dus wat een dwaasheid was dat eigenlijk? - dus dat het niets met wiskunde ging worden, DAT was duidelijk. Maar dan bleef er nog héél veel over om uit te kiezen...

Hoe kies je op je 18 wat je met de rest van je leven gaat doen, als je zoveel mogelijkheden hebt?

Wat men niet 'getest' had

Wat het CLB allemaal NIET opmerkte over mij indertijd:

  • mijn talent om mensen te raken in het diepste van hun ziel, door verhalen te vertellen en met veel gevoel piano te spelen
  • dat ik zo graag diepzinnige gesprekken voerde, liever met volwassenen dan met kinderen
  • mijn bijzonder oog voor esthetiek en schoonheid: ik was altijd met 'beelden' bezig, fotografie in het bijzonder
  • dat ik veel tijd voor mezelf nodig had, graag alleen was, zonder me eenzaam te voelen
  • de dromen die ik stiekem had over een carrière in de creatieve sector, als filmmaker, als cameravrouw of journalist, oorlogscorrespondent zelfs, schrijver misschien of, waarom niet, actrice: allemaal mensen die verhalen vertellen...
  • dat ik liefst van al omringd was door kunstenaars en creatieve mensen: zij voedden mij
  • mijn innerlijk vlammetje om anderen te inspireren, ondanks mij introverte persoonlijkheid
  • het verlangen als heel klein kind om wicca te worden, omdat ik zo onder de indruk was van prachtige wijze, oude vrouwen die alles wisten van de natuur en in harmonie met haar leefden
  • mijn interesse voor opleidingen als psychologie en filosofie, 'Pol & Soc' & creatieve richtingen die je kon volgen bij De Studio en het RITC of aan Luca, maar die ik niet eens luidop durfde uitspreken omdat ik geen idee had OF, laat staan HOE je daar geld mee kon verdienen...

Het CLB keek alleen naar mijn vaardigheden, competenties, 'skills'.

Aanleg of talent, laat staan naar persoonskenmerken, drijfveren of intrinsieke motivatie: dat deed er allemaal niet toe.

Terwijl dat toch erg belangrijke parameters zijn als je een gefundeerde studiekeuze wil maken...

'Mensen lezen' gaat over zoveel meer dan testjes invullen en schoolresultaten bekijken...

 

Als je niet weet HOE te kiezen...

Vertaler-Tolk Frans – Portugees koos ik uiteindelijk, in Brussel.

Mijn beslissingsproces liep ongeveer zo: ik bleek goed in talen, maar Romaanse of Germaanse talen volgen in Leuven, Gent of Limburg leek mij behoorlijk saai. Dat was een overtuiging van mij, bepaald geen helpende, maar niemand daagde me erop uit. Wat bijdroeg in die overtuiging was dat veel medeleerlingen in die steden gingen studeren en ik wilde iets anders. Niemand van mijn jaar bleek naar Brussel te kijken als studentenstad, dus daar ging ik naartoe.

Tolken bij de Europese Unie dat leek me wel wat. Portugal kwam toen net bij de Unie en heel weinig mensen kenden die taal toen: werk verzekerd dus. Werken bij de EU stond ook garant voor een goed salaris. Op je 18e in die tijd een parameter die niet onbelangrijk was...

Een rolmodel, de oudere dochter van vrienden van mijn ouders die heel fijn kon vertellen over haar studie Tolk, haar avonturen als student aan die school in Brussel en over haar dromen op langere termijn, inspireerde me nog het meest. Ik identificeerde me volledig met haar. Zo’n interessant leven met zoveel nieuwe uitdagingen: dat wilde ik ook.

Als zij het daar zo fijn vond, dan zou ik het ook wel fijn vinden. Dacht ik…

...maak je verkeerde keuzes

Dat ik vanuit mijn hart veel liever iets creatiever deed, verdrong ik. Ik luisterde niet naar mijn gevoel. Ik rationaliseerde mijn keuze, viel voor overtuigingen als 'hoe dom het is om te kiezen voor een richting die geen werkzekerheid biedt'.

Na enkele maanden al kwam ik erachter dat studeren in een stad als Brussel absoluut een waardevolle verrijking voor mijn - daarvoor erg beschermde - leven was.

De studiekeuze echter, die lag me minder. De talen wel, maar dat economie zo’n zwaar vak ging zijn, had ik onderschat. Ik had er niet bij stilgestaan dat die materie zo belangrijk zou zijn als tolk. Ik kreeg in de Latijnse nooit eerder economie en het was ‘een buisvak’ aan de school die ik frequenteerde. Een manier om 'het kaf van het koren te scheiden'.

'Kaf': dat was ik dus? Daar ging mijn zelfvertrouwen.

Na mijn hele jonge leven gehoord te hebben 'een briljante leerlinge' te zijn, kwam dit als een mokerslag aan. Ik zag mezelf al tot het einde der tijden aan een lopende band belanden.

Ik had nooit geleerd met falen om te gaan, terwijl dat natuurlijk gewoon deel van het leven is en zelfs nodig is om te kunnen groeien als mens...

 

Zo eenvoudig is het dus om jezelf te bedriegen, zonder onafhankelijk klankbord naast je...

Ilse Schorrewegen

Levensloop- en loopbaancoach, Coachingspraktijk Kantelpunt

Hoe maak je dan wél een gefundeerde studiekeuze?

Op basis van mijn eigen ervaringen en die van de honderden klanten die ik ondertussen al begeleid heb, bundelde ik een aantal tips die ervoor zorgen dat jij niet dezelfde fouten maakt.

Download ze hier, het is mijn geschenk aan jou:

Ja, ik wil je tips gratis downloaden...

Extra duwtje in de juiste richting nodig?

De keuze voor je studierichting mag jij zelf maken. Op basis van de tips die je hierboven aanvraagt, wordt dat een pak eenvoudiger...

Maar:

  • Merk je dat je moeite hebt om de vragen te beantwoorden?
  • Krijg jij moeilijk toegang tot wat je 'voelt' bij bepaalde richtingen?
  • Zorgt dat voor zoveel stress dat je er de moed bij verliest?

Of zie jij jouw kind hiermee worstelen?

Sta jij op een kantelpunt? www.kantel.be

Dan heb ik iets voor jou:

Als ervaren levensloop- en loopbaancoach, beschik ik over fantastische instrumenten die jou vanaf je 18e precies genoeg zelfkennis bezorgen zodat jij wél een gefundeerde studiekeuze kan maken...

Klinkt dat goed? Klik dan op de foto om er meer over te ontdekken:

https://www.kantel.be/2015/10/studiekeuze-maken/
Balanceren met tijd als beelddenker

Balanceren met tijd als beelddenker

door | aug 2, 2015 | Persoonlijk kantelpunt, Professioneel kantelpunt

Beelddenken en balanceren met tijd

Als beelddenker heb ik een bijzondere verhouding met chronostijd. Ik word er niet graag mee geconfronteerd: ik draag geen horloge en in ons huis hangen geen klokken.

Ondanks omnipresente tijdsindicaties - via de wekker, PC, telefoon, keukentoestellen, tablet, in de wagen,… - verlies ik namelijk graag alle besef van tijd. Ik weet hoe laat het is op het moment dat ik naar een klok kijk, ik weet hoe laat ik een volgende activiteit voorzien heb om te gaan doen, maar de duurtijd van de periode tussen nu en het moment waarop ik iets anders ga doen, die is moeilijk in te schatten voor mij.

Eens ik in een bepaalde activiteit duik die goed voelt, verlies ik me erin en is er alleen nog ruimte. Dan zit ik 'in flow'.

Geef mij daarom maar een on-eindige, ronde wijzerplaat waarop je de wijzers ziet voortschrijden ten opzichte van het geheel plaatje: dat geeft al een beter inzicht in het tijdsverloop dan een digitale klok.

Een zandloper geeft nog meer rust: daarin verglijdt het zand – en dus de tijd - zonder metrische indicatie: heerlijk.

Het doet je realiseren hoe kostbaar onze tijd is. En hoe beperkt en futiel ons metrisch tijdsbesef is tegelijkertijd...

Geef mij maar Kairostijd in plaats van Chronostijd...

Mijn bijzondere verhouding met tijd heeft te maken met mijn breinvoorkeur.  Bij voorkeur zet ik de rechterkant van mijn brein in. Mensen met deze voorkeur worden als  beelddenker of visueel-ruimtelijk denker benoemd. De begripsdenkers daarentegen gebruiken bij voorkeur de linkerkant van hun brein voor hun denkprocessen.

Tijdsbesef-en controle bevinden zich aan de linkerkant van ons brein. Aangezien die kant merkelijk minder mijn voorkeur geniet, is lineair tijdsbesef niet mijn forté.

Dat weet ik omdat ik via een methode om breinvoorkeuren in kaart te brengen – NBI © of Neethling Brain Instruments - mijn eigen breinvoorkeur leerde kennen. Zo kreeg ik meteen ook inzicht in de andere breinvoorkeuren die bestaan.

En wat vielen er dankzij dat inzicht veel puzzelstukken op hun plaats in mijn leven!

Go with the flow...

Ik ben op mijn best als ik me kan verliezen in het moment, als ik zinvol bezig ben, kwaliteit mag leveren, alle besef van tijd daarbij vergetend. Voor mij is dat waar vakmanschap in essentie over gaat.

Veel mensen moeten cursussen mindfullness of yoga volgen, of op reis gaan naar Afrika of Azië om eens af en toe in zo’n flow-zijnsstaat te geraken, die voor mij mijn natuurlijke zijnsstaat is. Mits ik voor de juiste context zorg tenminste.

Het heeft me veel tijd gekost om erachter te komen wat nu precies een gepaste context was voor iemand met mijn breinvoorkeur. Die context bleek ik vervolgens niet te kunnen vinden als werknemer, dus werd ik zelfstandige. Vandaag bepaal ik volledig zelfstandig hoe, waar, wanneer, met wie en op welke wijze ik werk.

Al voelde ik me vaak een buitenbeentje

Hoewel ik vandaag ongelooflijk trots ben op mijn beelddenkerkwaliteiten is die fierheid er niet altijd geweest. Lange tijd foeterden mensen op me telkens ik het moeilijk had met tijdsrestricties.

Het onbegrip tussen begripsdenkers - of lineaire denkers - en beelddenkers is groot en daardoor zijn er vaak conflicten tussen die twee. Alleen al daarom beschouw ik het als mijn missie om meer ruchtbaarheid te geven aan die verschillen.

Aanpassen dan maar?

Zelf leerde ik al heel jong dat ik me maar beter kon aanpassen aan die obsessie met tijdsdenken van anderen. Ik werd er zelfs extreem goed in. Vele jaren werd ik zelfs geroemd om mijn strak tijdsbeheer, mijn organisatievermogen, mijn timemanagementskills, afgewerkte to-dolijstjes en de rigiditeit waarmee ik met al die zaken goochelde en er anderen in wegwijs maakte.

Nochtans bleven al die tijd deadlines, op tijd komen en vooral binnen té beperkte tijd een kwaliteit moeten afleveren die voor mij niet voldeed stressfactoren voor mij.

Tot op een bepaald moment die stressfactoren zo zwaar wogen, dat ik door mijn obsessie met TIJD en ORGANISATIE al mijn creativiTEIT en daarmee ook mijn eigenheid verloor. 

Dat was voor mij het kantelpunt: ik wilde begrijpen hoe het kwam dat ik energie verloor, terwijl ik toch dingen deed waarin ik erg goed was volgens anderen.

Aangeleerde vaardigheid - competentie - is niet gelijk aan aangeboren vaardigheid - talent

Zo ontdekte ik dat er een onderscheid bestaat tussen 'goed zijn in iets' en 'iets graag doen'. Het verschil tussen een aangeleerde vaardigheid en een aangeboren talent werd me pijnlijk duidelijk.

Dankzij inzicht in mijn breinprofiel ontdekte ik dat ik eigenlijk helemaal niet goed ben in tijdsbeheer, er zelfs een aangeboren afkeer van heb. Wel heb ik tijdsbeheer aangeleerd als vaardigheid. Ik ben nog altijd een krak in het adviseren van anderen hoe ze beter met hun tijd kunnen leren omgaan, ken ontzettend veel tools en technieken die daarbij helpen, maar het blijft allemaal aangeleerd gedrag dat me meer energie kost dan het me oplevert.

Dankzij inzicht in de verschillende breinvoorkeuren, begreep ik ook hoe haaks bepaalde voorkeuren op elkaar staan, hoe verschillend wij allemaal zijn en hoe we allemaal door een andere bril naar eenzelfde realiteit kijken…

Met alle mogelijke conflicten, spraakverwarringen, oordelen & onbegrip voor elkaar van dien én met energieverlies als gevolg. In tijden waarin burn-outs welig tieren toch een heel belangrijk gegeven om rekening mee te houden.

Een beelddenker op een kantelpunt

Met het oog op een betere persoonlijke energiebalans, ging ik dan maar op zoek naar een job die mij op lange termijn vooral energie zou geven in plaats van kosten. Waarin ik zowel mijn talenten voor creatief out-of-the-boxdenken, als mijn talenten voor mensgerichtheid kon verzoenen.

Ik schoolde om tot oplossingsgericht loopbaancoach en liet het werknemersstatuut voor wat het was: ik ging aan de slag als zelfstandig, onafhankelijk kantelaar / levensloopbaanbegeleider. 

Sedert 2015 begeleid ik ervaren, bevlogen en betrokken klasbakken bij het kantelen naar een leven waarin ze meer voldoening en zingeving ervaren. Het ontdekken van iemand anders' unieke breinvoorkeur, talenten, waardenkader zodat zij zelf op zoek kunnen naar een context die aansluit bij wie ze in essentie zijn, is vandaag mijn voltijdse passie die ik gelukkig zoveel tijd en aandacht kan geven als ik zelf bepaal.

Het zal je niet verwonderen dat ik geregeld beelddenkers in mijn praktijk krijg die zelf vastgelopen zijn. Wat een verademing is het dan om hen gerust te stellen dat er niets mis is met hen, dat ze zich niet hoeven aan te passen, dat ze helemaal zichzelf mogen zijn...En dat dat allemaal veel makkelijker wordt als ze hun eigen handleiding leren kennen.

Triggert mijn verhaal iets bij jou? Wil je er graag over sparren? Vul dan het formulier in, ik contacteer je om verder af te stemmen:

Dit is mijn naam:(Vereist)
Inspireer mij af en toe
Dit veld is bedoeld voor validatiedoeleinden en moet niet worden gewijzigd.

Mindful de was ophangen

Mindful de was ophangen

door | jul 11, 2015 | Persoonlijk kantelpunt

MINDFUL DE WAS OPHANGEN ALS ZEN-MOMENT

Mindful de was ophangen, op een droogrek- of molen: het is een aanrader.

Niet alleen is het beter voor het milieu – droogkasten verbruiken energie, drogen aan de lucht niet – door bewust met je kledingstukken, bad-en bedlinnen om te gaan, geniet je er ook meer van.

Zo word je je bewuster - meer mindful - van alles wat je hebt. Door van de was ophangen een zen-moment, een moment van heel bewust in het NU zijn te maken, laden je batterijen op tijdens een huishoudelijke klus waar je tot nu toe misschien tegenop zag... Zo doe je dat:

Hou jij van zintuiglijke ervaringen?

• Neem elk kledingstuk bewust & mindful vast: strijk de kant van het mooie slipje glad en doorvoel, bewonder de glans van de zijden blouse, ruik aan het stevige katoenen hemd en trek het strak, zorg voor ruimte voor de pluizigheid van het wollen truitje dat liggend moet drogen
• Klop of strijk met je handen overal netjes de plooien uit, breng stukken in model, sluit knoopjes en ritsen
• Bewonder je kledingstukken: de aankoop hiervan gaf jou plezier, het dragen ervan ook
• Denk na over waar en wanneer je de aankoop deed: prikkel je geheugen
• Vraag je af of je het stuk nog altijd graag draagt: haal fijne herinneringen op, droom van toekomstige gelegenheden om het stuk te dragen
• En hoe is het NU? Draag je het stuk eigenlijk niet zo graag meer? Hang het apart: als het droog is, neem je er afscheid van en kan het naar de tweedehands-, kringwinkel of spullenhulp: weer meer ruimte in je kast en daardoor in je hoofd en je hart

Hou jij van efficiëntie en structuur?

• Vraag je dan bij kousen af: waar is nr 2? Hang ze netjes samen, dat spaart tijd bij het opbergen
• Zoek een gepast plekje op het droogrek voor elk stuk: lange stukken hang je bovenaan, korte onderaan; grote stukken als lakens kunnen over de rest, dus hou de buitenste randen altijd vrij op een droogrek
• Lage temperatuur strijken en hoge temperatuur strijken hang je bij elkaar, zodat stukken in de juiste volgorde in de strijkmand belanden en die klus weer sneller gaat; of je hangt stukken die niet moeten gestreken worden - of net wel - bij elkaar
• Je kan ook op 'persoon' of  'plek in de kast' schikken: zoek een systeem dat voor jou werkt en geniet van je discipline

Geniet van een klus die mindful geklaard is

Wat jouw voorkeur ook is, kijk als alles ophangt eens naar je droogrek: zoveel mooie kleren en spullen heb je! Dankbaarheid is een heel krachtige emotie die bijdraagt tot ons welbevinden.

Anderzijds: al die stukken hebben natuurlijk wel allemaal onderhoud, tijd en plaats nodig. Misschien droom jij wel van een simpeler leven? Dat besef - én de foto die je neemt met je smartphone van al je spullen op het rek of in je kast - spaart je wellicht centen tijdens je volgende shoppingbeurt.

Opnieuw gewonnen!

Ik wens je veel plezier bij het mindful ophangen van je was volgende keer.

Bewuster leven zit immers ook in heel doordeweekse, kleine gebaren en rituelen.

Laat je me weten hoe jij dit ervaart? Voel je vrij om meer tips of ervaringen hieronder te delen.

Over oordelen en veroordelen

Over oordelen en veroordelen

door | mei 13, 2015 | Persoonlijk kantelpunt, Professioneel kantelpunt

Het oordeel van anderen kantelen

Slechts 1 ding weerhoudt ons nog meer van het waarmaken van onze dromen dan onze eigen belemmerende overtuigingen: het oordeel van de mensen die we graag zien. Je herkent het volgende misschien wel:

Hoezo? Je wil zelfstandig worden? Zou je dat wel doen? Wat dan met je pensioen? En al die risico’s... Je auto, je telefoon, ga je daar dan allemaal zelf voor zorgen? Denk daar nog maar eens een paar keer over na!

Of :

Wat? Ga jij ander werk zoeken? Waarom? Je zit daar toch goed? Het gras is elders echt niet groener hoor, perfect werk bestaat niet. En het is crisis: da’s toch geen moment om zoiets te doen! Je mag al blij zijn dat je werk hebt tegenwoordig.

Het doet iets met een mens als je jouw idee, jouw droom bespreekt met geliefden, vrienden of ouders en zij jouw droom onderuit halen met dit soort van goedbedoeld advies.

Hoezo, goedbedoeld advies?

Alleen: het is geen advies, het is zelfs niet goedbedoeld. Het is een keihard oordeel, geformuleerd vanuit de angst en onzekerheid die bij hen zelf leeft en die zij projecteren op jou.

Dat is menselijk, heel menselijk. Maar jij schiet er niets mee op. Integendeel: je loopt zelf al rond met zoveel vragen en angsten en dan krijg je die van anderen er nog eens bovenop. Dit helpt jou niet verder.

Hoe buig je de oordelen van een ander om?

Heel simpel: maak aan je geliefden duidelijk dat je het fijn zou vinden om hun steun te krijgen. Meer zelfs: dat je hun steun nodig hebt om je plannen te kunnen realiseren.

Ga dus niet in de verdediging tegen hun oordeel, maar maak duidelijk waar jij WEL nood aan hebt en wat dat concreet voor jou betekent.

Doe dat vooral met veel begrip voor de gevoelens die aan de basis liggen van anderen hun oordeel én met veel empathie voor je eigen gevoelens. Naar de gevoelens van anderen moet je misschien een beetje gissen - is het angst, boosheid of verdriet ? - je zal echter snel merken of je goed zit door de dialoog aan te gaan. Heel vaak liggen angst of boosheid aan de basis van een oordeel, soms verhuld in de vorm van afgunst of jaloezie. Als jij iets wil realiseren waar anderen tot hiertoe niet in slaagden, raakt mensen dat en vanuit hun onvermogen om hun eigen verdriet of angst te benoemen, spuwen ze het soms uit in de vorm van jaloezie of een oordeel.

Als werkzoekende omzeil je die lastigste vraag zo

Zou je als werkzoekende graag hebben dat mensen je niet bij elk weerzien als eerste vraag stellen ‘Heb je nu al ander werk?’, zeg dat dan. Formuleer het positief:

Ik begrijp dat je bezorgd om me bent, dat waardeer ik, je hoeft je bezorgdheid echter niet elke keer opnieuw uit te spreken.

Is het OK voor jou dat ik het aan jou vertel wanneer ik ander werk heb gevonden? Tot die tijd zal ik zelf aangeven of ik over dat onderwerp wil praten. Liefst van al praat ik nu met jou over andere dingen.

Steun vragen aan ouders voor je droom doe je zo

Wil jij een eigen droom waarmaken en is de steun van je ouders daarbij van cruciaal belang, ook als je zelf niet meer piepjong bent? Proberen je ouders je net vooral te behoeden voor ‘dat waanzinnig idee van jou’? Vertel hen dan dit:

Ik zie jullie graag en jullie zien mij graag. Jullie liefde voor mij maakt dat jullie willen vermijden dat ik faal; mijn plan maakt jullie bang omdat het een hele uitdaging is en je wil me beschermen tegen verdriet als het me niet lukt, daar heb ik begrip voor. Soms ben ik zelf ook onzeker en bang en dat is goed, want een beetje angst behoedt mij voor stommiteiten.

Alleen maar angstig zijn echter, helpt me momenteel niet verder. Ik voel dat jullie steun voor mij belangrijk is: als jullie in mij geloven, versterkt mij dat en verhogen mijn slaagkansen. Stel je eens voor hoe gelukkig ik me zal voelen als ik slaag: dat geluk gunnen jullie mij toch en daarin willen jullie toch graag delen?

Willen jullie alsjeblief in mij geloven en mij ondersteunen bij het waarmaken van mijn droom?

Ik ben erg benieuwd wat deze conversaties met jouw geliefden en met jezelf gaan doen.

Probeer het eens uit en laat me weten of het werkt voor jou.

Kan je hier begeleiding bij gebruiken?

Dan ben je op de juiste plek. Vul het formulier in, ik contacteer je om verder af te stemmen:

Dit is mijn naam:(Vereist)
Inspireer mij af en toe
Dit veld is bedoeld voor validatiedoeleinden en moet niet worden gewijzigd.

Regisseur van je leven? Of acteur in je leven?

Regisseur van je leven? Of acteur in je leven?

door | jun 14, 2014 | Persoonlijk kantelpunt

Regisseur VAN of acteur IN je leven?

Wil je je liever de regisseur van je leven, in plaats van een acteur in je leven voelen? Worstel je soms met het gevoel 'geleefd' te worden? Nochtans is dat een gevoel dat relatief eenvoudig kan omgebogen worden. 

Door je bewust te worden van de ontelbare keuzemogelijkheden die jij hebt en vervolgens al die keuzes bewust te nemen, voel jij je heel snel opnieuw de regisseur van je eigen leven.

Dat BEN je namelijk! Jij - en niemand anders - regisseert elk moment van elke dag JOUW leven.

Wandel je even met me mee door jouw ochtend vol opties?

Tijdsbeheer

Je beslist misschien bewust om jezelf rustig de tijd te geven om wakker te worden, daarom laat je jouw wekker wat vroeger aflopen dan strikt nodig.

Of je verkiest om in één snelle rush door je ochtendritueel te vliegen, want elke extra minuut in bed is pure winst voor jou. Aan jou de keuze!

Breinhygiëne

Je wordt wakker. 't Is jouw keuze om te denken: 'een nieuwe dag, veel mogelijkheden om het verschil te maken. Laat ik er maar iets bijzonders van maken.'

Of je kan wat liggen grommen en bedenken dat je alweer uit je bed moet.

Positief denken

Je kan verkiezen te glimlachen naar je partner en/of naar jezelf, in de spiegel.

Of je kan bedenken: 'ik heb hier geen zin in en ik zie er maar verrimpeld uit. Jij trouwens ook!'

Je kan verkiezen je te ergeren in je wagen in de file.

Of je kan de keuze maken te bedenken hoe het zou zijn om nu op een overvolle trein te moeten zitten, een fijn muziekje opzetten en je bestemmeling laten weten dat je later zal zijn.

Andersom kan trouwens ook: je kan kiezen om je te ergeren in een overvolle trein, of je kan verkiezen de bedenking te maken dat die trein je wel vlot daar brengt waar je moet zijn, terwijl je er met de wagen een eeuwigheid over doet en nu zou zitten zuchten in de file.

Dankbaarheid

Je kan genieten van de geur van lekkere koffie of thee en fijne herinneringen oproepen aan het moment waarop je dat mooie koffiekopje kreeg of kocht.

Of je kan verkiezen die warme drank uit een plastic bekertje onnadenkend naar binnen te gutsen.

Verantwoordelijkheidsbesef

Je kan bewust kiezen voor fair trade koffie of thee en een goed gevoel hebben bij elk kopje dat je daarvan drinkt, omdat je het leven van andere mensen gunstig beïnvloedt dankzij jouw keuze.

Of je kan er bewust voor kiezen dat jij je met dergelijke problemen niet hoeft bezig te houden en met die beslissing - en ook jouw niet-fairtrade koffie of thee - perfect gelukkig zijn.

En jij, hoe ga jij door het leven?

Voel je je geleefd, door de keuzes die anderen voor jou (lijken te) maken?

Wil je daar NU komaf mee maken en je de regisseur van je leven voelen? Ik begeleid je er graag bij...

Vul het formulier in, ik bel je dan binnenkort om verder af te stemmen.

Dit is mijn naam:(Vereist)
Inspireer mij af en toe
Dit veld is bedoeld voor validatiedoeleinden en moet niet worden gewijzigd.