Traag en goed

Traag en goed

Hoezo, 'ik ben te traag'?

Ik heb een paar tips voor jou wanneer jij als feedback krijgt dat je te traag bent:

  1. Ga niet in de verdediging.
  2. Bedank de ander voor de feedback. Vraag wat de goede bedoeling van de ander is om jou die feedback te geven met deze woorden: "dank je voor de feedback, wat maakt dat je dit met mij deelt?" Wellicht is de ander bezorgd over een gebrek aan tijd.
  3. Doe dit zelf op niet-oordelende wijze, bijvoorbeeld als volgt:
Ik hoor je zeggen dat ik traag ben
te traag...
 
Ik erken dat ik iemand ben die zorgsaam is,
met veel oog voor detail
 
Diepgang is voor mij belangrijk:
ik wil doorgronden en begrijpen
 
Ik blink uit in 'in het moment' leven
met volledige aandacht aanwezig, hier en nu
 
Ik vind het fijn om het verschil te maken
om impact te hebben, net als jij
 
dat doe ik door kwaliteit af te leveren
en daarvoor neem ik alle tijd
 
Wat moet er gebeuren opdat ik die tijd mag nemen
en jij je bezorgdheid over een gebrek aan tijd kan loslaten?

4. Ontvang vanuit verwondering het antwoord.

Ook als het antwoord 'stilte' is.

Want soms hebben gejaagde mensen heel erg nood aan datgene wat jij in overvloed hebt: tijd.

Tekst Ilse Schorrewegen

Foto John Forson @ Unsplash


Kan jij wat hulp gebruiken bij het werken aan je zelfvertrouwen?

Contacteer mij, vul hieronder jouw gegevens in, ik contacteer je dan vrijblijvend om te bekijken hoe jij kan kantelen naar een leven met meer zelfvertrouwen.

Dit is mijn naam:(Vereist)
Inspireer mij af en toe
Dit veld is bedoeld voor validatiedoeleinden en moet niet worden gewijzigd.

Bewuste levenskeuzes vragen moed

Bewuste levenskeuzes vragen moed

Bewuste levenskeuze maken

Ik was nog jong toen ik een heel bewuste levenskeuze maakte, 13 als ik me goed herinner. Mijn keuze om als vrouw bewust geen kinderen op de wereld te zetten, heb ik echter wel tot mijn 40e moeten verantwoorden. Tegenover mannen en vrouwen, jong en oud, bekenden en onbekenden.
 
Kiezen 'voor het moederschap' geldt blijkbaar als 'pro kinderen' en dus 'pro-mensheid'. Gevolg: de keuze 'pro mensheid' moet 'verdedigd' worden. En de afwijkende keuze 'uitgedaagd'.
 
 
Nu heeft dat 'uitdagen' mij persoonlijk nooit aan het twijfelen gebracht over de juistheid van mijn keuze in mijn leven. Eerder integendeel. Wel was er dat vervelend neveneffect dat ik vaker dan ik het zelf wilde als een voorvechtster voor kinderloosheid werd beschouwd. Een rol die ik helemaal niet ambieer. Ook vandaag niet!
 
 
Waarom ik dan dit artikel deel? Omdat ik me kan voorstellen dat sommige mensen wél bezwijken onder de maatschappelijke druk om kinderen op de wereld te zetten, terwijl ze daar zelf anders over denken. Dit TV-programma over de kinderwens - dat in 2020 op het scherm kwam - bevestigt mijn vermoeden...
 
 
Ik hoop jou bovenal even aan het denken én voelen te zetten over het maken van bewuste levenskeuzes, het maakt niet uit over welk levensdomein. Ook - en vooral - als jouw keuze 'afwijkend' lijkt in de ogen van anderen. Die 'anderen' zouden dat wel eens helemaal anders kunnen zien...
 

Oordelen over afwijkende keuzes

Hoewel ik zelf geen waarde-oordeel uitsprak over wie wél voor kinderen koos, interpreteerden 'moeders' mijn keuze om zelf niet voor het moederschap te kiezen heel vaak als een oordeel over hun keuze voor het moederschap. Met als gevolg dat Ik diende overtuigd te worden van mijn ongelijk.
 
 
Wist ik toen veel dat mijn afwijkende keuze vooral iets triggerde in HEN. Zoals het besef - en de daarmee gepaard gaande angst - zelf minder bewuste keuzes gemaakt te hebben bijvoorbeeld. Als de roze wolk dan uitblijft, kan dat pittig zijn.
 
 
Mijn keuze appelleerde blijkbaar ook aan een overtuiging die heel diep geworteld zit: als je biologisch leven KAN schenken , moet je dat ook doen. Zoiets als: "je bent vrouw, je bent daarvoor geprogrammeerd!"
 
 
Het onbegrip van anderen tegenover mijn keuze voelde vooral als jonge vrouw niet goed, ik kon dat onbegrip niet altijd even goed plaatsen. Want biologisch gesproken maakte ik dan misschien wel een afwijkende keuze, maar een mens kan en mag toch verder denken, voelen en handelen dan louter biologisch? Zo zagen 'de anderen' dat echter niet.
 

Verwijten over een bewuste levenskeuze

 
Naar eigen zeggen wilden mensen mij 'zolang het nog kon, behoeden voor de impact van mijn domme beslissing'. Dat deden ze met uitspraken als deze:
  • 'daar ga je spijt van krijgen', nr 1 met stip
  • bizar genoeg gevolgd door de retorische vraag 'is dat niet heel egoïstisch?'
Gesprekken over dit thema zorgden bijgevolg geregeld voor pittige discussies. Waarna ik achterbleef met het gevoel dat ik iemand gekwetst had door een keuze te maken om iets NIET te doen.
 
 
Terwijl - vanuit mijn perspectief bekeken - mijn keuze er net toe bijdraagt dat kinderen van mensen die wel voor hen kiezen, het beter kunnen hebben! We zijn namelijk met teveel op deze planeet. Daar was ik me sedert heel jonge leeftijd al pijnlijk bewust van, wat niet abnormaal is voor iemand die hoogsensitief is.
 
 
Bovendien had ik naast 'overbevolking' nog heel wat andere redenen voor mijn keuze, maar die kreeg ik zelden deftig onder woorden gebracht. Ook al omdat ik me zo gekwetst voelde door het oordeel over mijn keuze die eerder altruïstisch is maar plompweg als egoïstisch neergezet werd. Dat deed pijn, maakte me verdrietig en dat verdriet kwam er meestal uit als 'boosheid' over zoveel onbegrip. Wat dan door de tegenpartij werd geïnterpreteerd als 'een labiel persoon die niet weet wat goed voor haar is'.
 

Woorden scheppen werelden

Steeds meer mannen en vrouwen willen de keuze voor het ouderschap heel bewust maken. Ze worstelen ermee, in verschillende richtingen.
 
Die worsteling ontstaat mijn inziens onder druk van de verhalen die wij elkaar vertellen waarin 'vrouwelijkheid en moederschap' of 'verantwoordelijkheid en ouderschap' gekoppeld worden aan elkaar. Of over hoe 'gelukkig of succesvol zijn in het leven' gedefinieerd wordt.

Woorden en beelden creëren namelijk werelden. Vraag jezelf maar 'ns af:

  • Hoe tekent een klein kind een gezin?
  • Welk beeld komt er in jou op als je denkt aan een zorgende man?
  • Hoe reageren we wanneer iemand uitspreekt dat kinderen ettertjes kunnen zijn?
  • Hoeveel mensen zitten er in de reclame voor een gezinswagen?
  • Wat vinden we van een vrouw die niet thuis blijft van werk als haar kinderen ziek zijn?
  • Hoe reageer je als iemand jou als antwoord 'neen' geeft op de vraag: 'en jij, heb jij kinderen?' Hoe snel voel je dan medelijden of ongemak omdat je misschien een gevoelige snaar raakte?

Wat meer nuance in de verhalen die wij elkaar vertellen, is dus meer dan welkom

Waarden verhelderen in plaats van te oordelen

Minder oordelend staan tegenover wie 'de andere keuze' maakt, helpt ook: 

De keuze van een ander hoeft die van jou niet te bepalen
Jij hoeft je dus niet bedreigd te voelen door een afwijkende keuze van de ander
Word je bewust van de waarden die maken dat jij - en de ander - een bepaalde keuze verkiezen
Bevraag jezelf: door welke verhalen, overtuigingen en meningen is mijn waardenkader ontstaan en voelt dat goed voor mij?
Is het met andere woorden echt MIJN waardenkader - i.p.v. dat van mijn ouders, vrienden etc -  en past het bij hoe IK in het leven wil staan?

Patriarchale maatschappij?

In haar TED-talk verduidelijkt Christen op welke wijze er geoordeeld wordt door anderen - hier in het bijzonder door mannelijke artsen - over vrouwen die bewuste keuzes willen maken rond ALLE aspecten in hun leven, ook over het moederschap.
 
Fijne eye-opener vind ik dat, over de impact van het leven in een patriarchale maatschappij. Voor vrouwen én mannen!
 
In het boek Gelukkig zonder kinderen van Lisette Schuitemaker lees en leer je nog veel meer over hoe mensen wereldwijd bewuste keuzes maken over al dan niet kinderen op de wereld zetten. Vooral het hoofdstuk met de titel 'is het egoïstisch?' raad ik iedereen aan om te lezen.
 
Wat meer nuance over deze topic dient namelijk de hele maatschappij...
 

Hoe nu verder met jouw levenskeuzes?

Levensloopvragen zijn er om gesteld & onderzocht te worden, eerder dan veroordeeld te worden.

Ik wens je de moed toe om de voor jou relevante keuzes bewust te maken in je leven.

Probeer je daartoe héél bewust te zijn over de verhalen, meningen, aannames en patronen die jou hebben gevormd. Die liggen namelijk aan de basis van jouw keuzes en je gedrag.

Gelukkig zijn die patronen niet in beton gegoten: je kan een patroon dat voor jou niet behulpzaam is ombuigen en een nieuw patroon aan je leven toevoegen. Je kan jezelf een ander verhaal vertellen, waarna je de wereld ook op een andere manier zal bekijken.


Wil jij ook een bewuste levenskeuze maken en kom je er in je eentje niet uit? Praat er dan over met anderen. Met vrienden of familie, als die omgeving veilig voelt voor jou. Met een professional als dat veiliger of genuanceerder voelt.

Kies je professional wel met zorg, de video hierboven indachtig...Want professionals zijn ook mensen, met meningen, aannames en overtuigingen.

Foto: Sebastian Staines @ Unsplash

Zin om erover te sparren? Vul het formulier in, ik contacteer je graag, vrijblijvend:

Dit is mijn naam:(Vereist)
Inspireer mij af en toe
Dit veld is bedoeld voor validatiedoeleinden en moet niet worden gewijzigd.

Stilteweekend

Stilteweekend

Stilteweekend

Zo beleefde ik het... 

Een stilteweekend met 10 vrouwen, begeleid door nog één:

  • Geen contact met het thuisfront
  • Geen toegang tot digitale bronnen

Hoe is dat?

Kunnen wij meer ZIJN en minder DOEN, gedurende een heel weekend?

Ja, zo bleek.

Mijn bijzondere ervaring met de helende kracht van stilte, geef ik ondertussen graag op mijn beurt door, in mijn werk als kantelaar.

Voel je welkom in mijn praktijk met de naam Kantelpunt...


Waarom op stilteweekend gaan?

Behoorlijk impulsief boekte ik tijdens een drukke decembermaand in 2017 een stilteweekend, georganiseerd door toenmalig Stiltehoeve Metanoia in Damme, begeleid door Isis Mulleman van Mano Yoga. Met de Stiltehoeve was ik al vertrouwd, met Isis nog niet.

Een afgebakend programma was er niet op het moment van boeking. Ik wist enkel dat meditatie er een onderdeel van zou zijn en dat volstond.

Reacties uit mijn omgeving

De reacties die ik kreeg op de mededeling dat ik op stilteweekend ging, spraken boekdelen:

  • 'Ga je dan naar een klooster?'
  • 'Da's zo moeilijk, mediteren, niet mogen nadenken is niets voor mij. Jij bent toch ook een denker?'
  • 'Jij, op stilteweekend? Jij werkt toch al altijd in stilte?'
  • 'En ga jij dan alleen, zonder je man?'
  • 'Klinkt als een sekte, pas maar op!'
  • 'Ja, dat zou ik ook wel eens willen doen, maar sommige mensen moeten werken en hebben een gezin om voor te zorgen!'

Uit de hoek van collega-coaches kwamen dan weer vooral aanmoedigingen en berichten als 'geniet ervan!'...

Voor mij een teken dat er nog veel misverstanden bestaan over stilte, mediteren en zelfzorg. Terwijl dit thema's zijn die in ons tijdsgewricht bijzondere aandacht verdienen. Wetenschappelijk onderzoek toonde het belang van meditatie en innerlijke rust als onderdeel van een gezonde levensstijl al lang aan. Bijzonder toch hoe zoveel mensen dit nog als beangstigend ervaren.


Hoe werkt zo'n stilteweekend?

We spraken af dat we niet zouden spreken van vrijdagavond tot en met late zondagnamiddag. Ook sms-en of digitaal converseren met de buitenwereld zouden we niet doen gedurende die tijd. Want we wilden van DOEN naar ZIJN...

De beschikbare tijd vulden we in met mediteren, rusten, eten, slapen, lezen en zacht bewegen: nidra yoga, yin & restorative yoga, wandelen, fietsen of lopen. Een voetmassage behoorde tot de mogelijkheden en Isis gaf tijdens verschillende lezingen meer informatie over bewust bewegen, ademen, mediteren en 'belichaming'.

Deelname aan alle activiteiten was vrij: een hele bevrijding in een wereld vol 'moeten' en vastgelegde programma's.

'Stel jezelf eens voor-rondjes' werden ook vermeden: heerlijk voor de meer introverte medemens, wel een uitdaging voor de eerder extraverte of nieuwsgierige persoonlijkheden...

Zo'n weekend gaat gepaard met uitdagingen, waarvoor ook oplossingen te vinden zijn:

Uitdagingen

  • Praktische vragen kan je niet stellen: daarom maak je goede afspraken voor 'de stilte' wordt ingezet
  • Je ontmoet ook medewerkers op de plek die je ontvangt: zij praten wel, jij antwoordt niet met woorden
  • Mensen buiten de stiltehoeve op de wandelpaden begroeten jou: jij antwoordt de begroeting, maar niet met woorden
  • Voor mensen die hun smartphone bij zich hielden: het thuisfront en sociale media dagen je constant uit
  • De band met deelnemers wordt ook zonder woorden hechter op termijn waardoor de behoefte om 'contact via woorden' te maken toeneemt
  • Op het moment dat je je bagage begint te pakken, kom je dichterbij de 'ik mag opnieuw spreken-modus': spannend vooruitzicht...

Oplossingen

Oplossingen boden zich verrassend makkelijk aan:

  • Toen ik mijn bril kwijt was - waardoor ik dus nog maar aan 1 ding kon denken: mijn bril terugvinden - vond ik toch de rust in mezelf om terug te keren op mijn stappen en, na dit 4 keer gedaan te hebben, mijn bril zelf terug te vinden waarna mijn hart een vreugdesprongetje maakte, vertaald in een heel brede glimlach; ik had geen idee of iemand dat opmerkte, achteraf vertelde de begeleidster me dat ze mijn glimlach effectief had opgemerkt: bijzonder toch hoeveel wij communiceren, zonder taal te gebruiken
  • Begroeten kan je op zoveel andere manieren doen dan met taal; bonus: gebarentaal en gelaatsuitdrukkingen zijn universeel herkenbaar
  • Dankbaarheid uitdrukken kan ook via gebarentaal en komt zelfs veel krachtiger over
  • Een telefoonnummer doorgeven dat mensen in geval van nood kunnen bellen, lost veel stress op rond 'niet bereikbaar zijn'; zo deden we dat voor de komst van de GSM altijd
  • Het is net het in stilte samen ZIJN, dat voor een verbinding op dieper niveau met anderen zorgt
  • Persoonlijk had ik geen zin meer om te praten, zelfs niet toen het opnieuw mocht; communicatie zonder woorden bleek rijk genoeg...

Toch merkte ik op dat ik een uitgesproken 'sorry' met moeite kon onderdrukken toen ik een deur niet openhield voor iemand die na mij kwam. En dat ik de kat die rondliep op het domein spontaan fluisterend begroette met 'dag poes', waarna ik mezelf mild toelachte toen ik merkte dat ik even de stilte doorbrak.

Extremisme hoeft niet...


Wat BRACHT stilte mij?

1. Verscherpt gehoor

Als het stil wordt rondom jou, merk je pas goed hoeveel geluid er is: overvliegende vliegtuigen, een kraaiende haan, ganzen en honden in de buurt, een peloton fietsers dat voorbij zoeft, een occasionele auto, de klok van de kerk, vogels, ...

Maar evengoed het gekletter van bestek en servies tijdens het eten, het openen en sluiten van een deur, je voeten die de weg raken, je eigen ademhaling. Ik nam waar, hoorde, luisterde en oordeelde niet.

2. Inzicht: de natuur = balsem voor mijn ziel

In min of meer ongerepte natuur zijn, voelt voor mij al sinds ik kind ben als bijzonder weldadig. Ik kom dan thuis in mezelf, word één met de omgeving, van zodra ik mij overgeef aan die omgeving. Omringd door groen en stilte, voel ik me onderdeel van een groter geheel dat ik bemin met elke vezel van mijn lijf, aangezien ik er zelf een stukje van ben. Dat vergeten we wel eens in de waan van de dag, omringd door technologie en beton: wij ZIJN natuur. We staan er niet in, laat staan boven: we ZIJN het gewoon.

Om één of andere reden oefen ik ook een bijzondere aantrekkingskracht uit op dieren die me graag actief komen begroeten als ik 'buiten' ben: paarden, honden, ezels, maar ook niet gedomesticeerde exemplaren als vogels en insecten.

'Waarom doe ik dat niet vaker, gaan wandelen in de natuur?', vraag ik mezelf in stilte af...

'Werkpuntje voor 2018' noteer ik in een mentale nota aan mezelf.

Ik maak ook enkele foto's, als visuele herinnering aan mijn voornemen.

 

3. Zelfkennis: ik ben een babbelkous in mijn hoofd, ook als ik zwijg

'Wat een lawaai is er toch in mijn hoofd' stel ik vast, terwijl ik alleen in stilte wandel langs de Damse vaart. Ik aanhoor nu helderder mijn eigen innerlijke dialogen, de verhalen die ik mezelf vertel, over mezelf en over wat er rondom mij gebeurt. Ik herken ze als 'mijn gedachten'.

Die innerlijke gesprekken vanuit een 'derde-perspectief' aanschouwen, zonder oordeel, alsof je aan de rand van een autosnelweg naar een stroom auto's staat te kijken, is een waardevolle tip die we van Isis krijgen.

Eindelijk laat ik de overtuiging los dat ik om te mediteren moet leren stoppen met denken: niets is minder waar

Mijn gedachten mogen er zijn, ik hoef alleen niet elke gedachte ernstig te nemen of te bevragen...

4. Smaakzin

Dat we echt sociale dieren zijn, merkte ik vooral op tijdens het eten.

Spontaan zocht iedereen een plekje waarbij we niet tegenover elkaar aan tafel moesten zitten, eerder schuin, zodat je ogen een rustpunt vonden ergens in de ruimte voor je. Want oogcontact nodigt uit tot praten en dat kon nu even niet...

Je proeft je eten veel beter en geniet van elke hap wanneer je in stilte eet. De vegetarische maaltijden waren overheerlijk en smaakten naar meer. Toch ben ik ervan overtuigd dat 'eten in stilte' een heel krachtige manier is om jezelf niet te over-eten omdat je veel bewuster voeding tot je neemt. Je vult jezelf niet, je voedt jezelf...

5. Zelfvertrouwen

Het formele werk met meditatie beviel mij prima. Dat was een meevaller, want een half uur stilzitten en je gedachten waarnemen, er niet door meegenomen worden, vasthouden aan een ankerpunt zoals je ademhaling, was een uitdaging voor een bezig bijtje / workaholic als ik.

Tenminste,  toen ik dat op papier las, vond ik het een uitdaging. 'Het lukt me wellicht niet, maar we zien wel wat het wordt' was de overtuiging waarmee ik vertrok. Maar wat bleek? Veel sneller dan verwacht, luidde de gong het einde in van elke meditatiesessie. Met enige fierheid & dankbaarheid keek ik dan ook naar mijn 'prestatie'.

'Weer een overtuiging die ik mag bijstellen, ik kan dit blijkbaar wél' bedacht ik. En ik sprak in stilte met mezelf af dat ik wil proberen om hier een dagelijks ritueel van 10 minuten van te maken. En af en toe wat langer...

6. Verbinding: stilte = vertraging = vrede = liefde = verbinding

Stilte werkt vertragend voor mij. Als ik vrede voel in mezelf, beweeg ik bewuster en in eerste instantie langzamer. Die vertraging zet zich door naar de mallemolen in mijn hoofd. De verbinding die ik dankzij meditatie leer maken met mijn eigen - vaak onrustige - kern, voelt weldadig voor mijn hele lijf.

Langzaamaan leer ik om die rust 'mee te nemen' en opnieuw op te roepen, ook wanneer ik in 'een sneller tempo' terechtkom.

Want daar ging dit experiment ook om: ook in het dagelijks leven wil ik mijn toevlucht kunnen nemen tot de innerlijke vrede die ik hier kom bijtanken. Niet om langer en harder te kunnen 'blijven gaan', wel opdat ik met die innerlijke rustbron contact kan maken op momenten waarop ik dreig meegesleurd te worden door onbewuste reptielenbreinreacties...


Dankbaar kijk ik nu terug...

Dankbaar kijk ik terug op een geslaagd weekend.

  • Dankbaarheid voel ik naar mezelf toe: dat ik ondertussen de kunst heb geleerd om mijn eigen balans tussen in-en ontspanning goed te bewaken, wars van het oordeel van anderen én mezelf. Want ik kan al mijn levensrollen vervullen met meer aandacht, mededogen, mildheid en passie, als mijn batterijen opgeladen zijn en ik vrede ervaar in mezelf
  • Dankbaarheid voel ik ook tegenover de andere deelnemers: topmadammen wiens 'aanwezigheid' ik in volle stilte heb ervaren, met alle voordelen die daarbij horen, zoals de afwezigheid van verhalen, oordelen, meningen en aannames
  • Dank aan begeleidster Isis die het talent bezit om thema's als stilte en meditatie heel luchtig, laagdrempelig en met een heel fijn gevoel voor humor toegankelijk te maken. Geen wonder dat zij ook yogales geeft aan kinderen...

...en vooruit

Heb je na lectuur van dit artikel zin gekregen om jezelf te trakteren op stilte?

Ondertussen kan je helaas niet meer terecht bij de Stiltehoeve, die vandaag onder een andere naam wordt uitgebaat.

Maar niet getreurd,  op de site van Waerbeke vzw vind je actuele inspiratie rond stiltebeleving in vele vormen. Er zijn gelukkig nog enkele stilteplekjes in Vlaanderen waar je terecht kan.

Om stilte te beleven, hoef jij je trouwens niet noodzakelijk te verplaatsen:

Stilte is geen kwestie van focussen op het niets, maar van een opening creëren

Stilte ervaren betekent de deur openzetten naar een ruimte zonder emotionele rommel, waar je kan stilstaan bij je gevoelens, gedachten, dromen en vragen...

Brené Brown in haar boek 'de moed van imperfectie'

 

Wil jij vaker inspirerende artikels als deze lezen? Registreer je dan hier en nu op mijn nieuwsbrief:

 

Over online zichtbaarheid…

Over online zichtbaarheid…

Welk verhaal vertel jij over jezelf?

Welk verhaal vertel jij over jezelf?

Ben jij je ervan bewust dat jij de hele tijd verhalen over jezelf vertelt?

Van het praatje dat je maakt in de supermarkt, via wat je deelt op social-media-profielen tot je gedrag op je donkerste moment: ze lezen voor anderen als een verhaal en maken duidelijk hoe jij over jezelf denkt:

  • voel jij je gewaardeerd of ondergewaardeerd?
  • vol zelfvertrouwen of erg onzeker?
  • leef je bewust, open, vanuit vertrouwen of functioneer je eerder op automatische piloot, wantrouwend?
  • toon jij jezelf arrogant - assertief - zelfzeker - zoekend - wanhopig of iets daartussen?

Je beschikt tegenwoordig over ontzettend veel mogelijkheden om jouw verhalen op een enthousiaste, positieve manier te delen met de wereld. Zodat datgene waarvoor jij liefst van al gevraagd wordt - omdat je er goed in bent, blij van wordt en veel waarde in te bieden hebt - 'vanzelf' op je pad komt. En je ook precies die mensen aantrekt waarmee jij je graag omringt...

Op voorwaarde dat jij hier bewust mee omgaat natuurlijk. Want voor je het weet, communiceer je iets helemaal anders dan je in de wereld wilde zetten. En trek je allesbehalve aan waar je naar op zoek bent...

Dit artikel focust op hoe jij je bewust kan profileren op LinkedIn dankzij een goed verhaal over jezelf. LinkedIn is namelijk het meest 'professionele' platform onder de socials. Maar dezelfde principes kan je toepassen op andere digitale sociale media. En in de verhalen die jij mondeling vertelt, in de analoge wereld.

Want elke 'conversatie' is een kans op 'verbinding' met de ander. Daar kan je maar beter het beste van maken...


Wat is je doel?

Sta er eerst bij stil wat je eigenlijk wil bereiken met jouw 'verhaal', in dit geval op jouw profiel op LinkedIn.

Zolang je het antwoord op die vraag niet helder hebt, kan je je namelijk beter de moeite besparen om een profiel aan te maken.

De term 'social medium' zegt het immers zelf: je wordt verwacht je sociaal op te stellen, verbinding te willen maken met andere mensen om zo'n 'sociaal medium' in volle glorie te zien werken.

Probeer daarom eerst voor jezelf helder te krijgen waarom jij wil aanwezig wil zijn op het medium van jouw keuze, in dit geval waarom je wil verbinden met mensen op LinkedIn. Want we vergeten soms dat achter elk digitaal profiel wel een mens van vlees en bloed zit. Met zijn eigen 'verhalen', die al dan niet aansluiten bij jouw verhaal...

Welk verhaal vertel jij over jezelf?

Inspiratie

  • "Baat het niet, dan schaadt het niet"; TIP: laat het dan maar zitten, ga leukere dingen met je tijd doen...
  • "Mijn baas vindt dat ik op LI moet zitten"; TIP: maak je werkgever duidelijk dat hij zijn werknemers niet kan verplichten, kies vooral zelf OF en WAAROM je een profiel wil aanmaken
  • "Ik wil graag bijblijven"; TIP: smart thinking, goede drijfveer
  • "Ik kijk graag rond naar wat anderen delen en doen"; TIP dat mag, zolang je maar een foto bij je profiel plaatst, anders lijkt het verdacht veel op 'gluren'
  • "Ik deel graag heel actief mijn kennis met anderen"; TIP: moet je vooral doen, sharing = caring
  • "Ik vraag af en toe raad via dit platform";TIP: mooi, durf te vragen en geef af en toe ook zelf eens een antwoord op vragen van anderen
  • "Voor mij is dit mijn digitaal CV dat altijd up-to-date is"; TIP: smart thinking, maar je kan er nog veel meer uithalen
  • "Netwerken doe ik niet zo graag face to face, wel vanachter mijn PC"; TIP: heerlijk hé, om als introvert digitaal te netwerken...
  • "Netwerken vind ik fantastisch: LinkedIn is een verlengstuk van mijn netwerkactiviteiten in het analoge leven"; TIP: klopt helemaal
  • "Ik ben passief op zoek naar opportuniteiten - klanten, opdrachtgevers, uitdagingen in de markt"; TIP: mooi zo, veel plezier
  • "Ik ben heel actief op zoek naar opportuniteiten"; TIP: fijn, ga dan voor het verdiepende werk onder de tab 'jobs' kijken
  • "Ik zoek personeel"; TIP: fijn, daar bestaan betalende modules voor met heel uitgebreide mogelijkheden
  • "Zo vergeet ik de verjaardagen van mijn teamleden niet"; TIP: goed gezien, vertel het vooral ook aan HR-mensen en leidinggevenden, dan denken zij er ook aan 😉
  • Jouw antwoord: ....

Past jouw verhaal bij jouw doel?

Je hebt nu helder waarom je met LinkedIn aan de slag gaat, of blijft.

Stel jezelf nu eens volgende vragen en stem ze af op je doelen:

  • Vertel ik het juiste verhaal om mijn doel(en) te bereiken? Vertel ik überhaupt een verhaal met mijn aanwezigheid hier?
  • Klopt de stijl met wie ik ben? Denk aan de fotokeuze, maar ook aan de woordkeuze, de lay-out
  • Maakt mijn tagline - dat stukje tekst onder je naam -  meteen duidelijk wat mijn doel met mijn aanwezigheid op LinkedIn is?
  • Schrijf ik vooral over mezelf voor mezelf, of is mijn schrijfstijl wervend en vooral op de lezer gericht, zonder plat commercieel te zijn?
  • Kan de lezer mijn toegevoegde waarde voor hem of haar, of zijn bedrijf uit mijn profiel afleiden?
  • Wie is de ideale lezer van mijn profiel? Zit die al in mijn netwerk op LinkedIn?
  • Heb ik een 'samenvatting' geschreven die iets zegt over mezelf, de mens 'achter' het CV?
  • Kan een potentiële opdrachtgever afleiden uit mijn profiel of ik op vlak van waarden pas bij hem of haar?
  • Kunnen mensen uit 'mijn ervaring' afleiden wat ik kan, ken, leerde en leuk vond in mijn professioneel leven, of zien ze daar vooral een opsomming van nietszeggende jobtitels?
  • Kan een leek mijn tekst begrijpen, of gebruik ik onbegrijpelijk jargon en sectorspecifieke afkortingen?

Vertel een verbindend verhaal

Was het antwoord op de vorige vragen vaak 'neen', dan wil jij liever een ander verhaal vertellen in de toekomst en wil je sleutelen aan hoe jij je profileert doorheen je verhalen.

Zodat je de juiste informatie kan delen met je volgers, via een schrijfstijl die onderstreept hoe jij in het leven staat en duidelijk maakt wie jij echt bent. Mensen verbinden namelijk met mensen. Ook digitaal!

Dankzij een gepaste woordenschat én beeldtaal voeg je kleur, vorm en geloofwaardigheid toe aan jouw verhaal. Zodat je mensen en aanbiedingen op je pad krijgt die perfect passen bij jouw doel.

Dat is de kracht van een goed profiel op een sociaal medium als LinkedIn.

Welk verhaal vertel jij over jezelf?


Hulp bij nodig?

Nu je dit weet: welk verhaal vertel jij over jezelf?

  • Durf je het aan om anderen te bevragen hoe zij jou zien op basis van jouw LinkedIn-profiel?
  • En strookt hun beeld met wie jij in essentie bent?

Zo ja: top!

Zo neen, vul het formulier in. Tenminste, als jij in de toekomst een coherenter verhaal over jezelf wil delen met de wereld.

Ik bel je aansluitend om te bespreken hoe ik je daarbij kan begeleiden...

Dit is mijn naam:(Vereist)
Inspireer mij af en toe
Dit veld is bedoeld voor validatiedoeleinden en moet niet worden gewijzigd.

Complimentendag

Complimentendag

Complimentendag

Jaarlijks op 1 maart is het zover: complimentendag. Maar niet iedereen vindt dat makkelijk, complimenten geven. En wist je dat nog meer mensen moeite hebben met complimenten ontvangen? Daarom hier enkele tips...

Complimenten geven op complimentendag: zo doe je dat

TIP 1 - Maak eerst verbinding met de ander

Richt je blik op diegene die je een compliment wil geven: geef aandacht aan de hele mens door middel van je lichaamstaal. Maak dan met woorden duidelijk dat je de intentie hebt om een compliment te geven:

  • Ik wil je graag vertellen dat ik je waardeer ...
  • Jij inspireert mij want...
  • Voor mij maak jij het verschil door ...
  • Wat jouw bijdrage voor mij betekent, is ...
  • Je mag gerust weten dat jij voor mij ...

TIP 2 - Kies je compliment met zorg

Iemand complimenteren met iets waar die persoon zelf weinig impact op heeft, werkt minder verbindend dan een compliment geven over iets waar de ontvanger wél actief aan bijdroeg.

'Jij hebt mooie ogen' zegt bijvoorbeeld veel over de smaak van de zender van het compliment, maar de ontvanger kan er weinig mee, want die heeft zelf geen impact op de kleur van de ogen waarmee hij ter wereld kwam. Daarom reageren veel mensen ook nogal 'ongemakkelijk' op dit soort complimenten...

'Voor mij maak jij het verschil door de manier waarop jij zonder woorden kan spreken met je ogen' is een fijner compliment om te ontvangen in dit geval: zo bedeel je de ontvanger een actieve rol toe...

Maak je compliment ook zo specifiek mogelijk.

Zo is 'jij inspireert mij door de manier waarop je je teamleden vertrouwen schenkt in plaats van ze te controleren' fijner om horen dan 'ik vind jou een goeie manager'

Hier kan jij inspiratie putten over eigenschappen of talenten waarmee jij anderen kan complimenteren:

  • Aandacht
  • Belangeloosheid
  • Creativiteit
  • Daadkracht
  • Eerlijkheid
  • Focus
  • Geduld
  • Goede smaak
  • Humor
  • Hulpvaardigheid
  • Inspiratiebron die je bent
  • Jovialiteit
  • Kracht
  • Lach
  • Luisterbereidheid
  • Loyauteit
  • Moed
  • Neutraliteit
  • Opgewektheid
  • Onvoorwaardelijke inzet / liefde / ...
  • Positiviteit
  • Rust
  • Sereniteit
  • Talent om te ...
  • Uitbundigheid
  • Vrolijkheid
  • Volharding
  • Vriendschap, kameraadschap - ja, dat kan ook op het werk...
  • Wilskracht
  • Zorgzaamheid

Complimenten ontvangen op complimentendag

Als je een compliment krijgt, ontvang je een geschenk.

TIP 3: de kunst van het ontvangen

En net zoals je een geschenk in ontvangst neemt, ontvang je een compliment best heel bewust:

  • Pak het geschenk aan: bekijk, betast, 'voel' het geschenk
  • Prijs de schenker voor de attentie, het gebaar van het schenken
  • Bedank de schenker voor de attentie en maak oogcontact terwijl je dat doet

 

Complimentendag - https://www.kantel.be/2017/02/complimentendag/

Verkleinen, doorschuiven of wegwuiven van een compliment, is ongepast: je bent de schenker dan niet erkentelijk én je doet jezelf tekort.

Verkleinen, doorschuiven of wegwuiven doe je toch ook niet wanneer je een geschenk ontvangt?

Zo maak je van het ontvangen een fijne ervaring voor schenker én ontvanger

  • Luister met al je aandacht naar WAT er gezegd wordt en merk ook op HOE het gezegd wordt
  • Ontspan je lichaam en neem een rechte houding aan, kijk naar de schenker
  • Geef desgewenst aan wat het met jou doet om dat compliment te krijgen, wat je erbij voelt; zeg bijvoorbeeld 'het doet me deugd dat je dat zegt' of 'ik voel me een beetje onwennig bij wat je zegt, maar dankjewel voor je waardering'
  • Je hoeft heus geen tegencompliment te geven: het is geen wedstrijd
  • Aanvaard het compliment dankbaar voor wat het is; zoek er niet meteen een verzoek of verborgen verwijt achter

Wat dat laatste betreft: wanneer jij echt niet blij bent met 'het compliment', omdat je de uitspraak als manipulatief ervaart, als een sneer of zelfs als een manier om jou te kleineren, DAN is het GEEN compliment. Dan gaat het eerder over agressieve communicatie.

Vraag dan aan de schenker: 'mmm, wat maakt dat je dat zegt?' en luister...

Vul de intentie van de ander niet meteen in: vraag door, vat samen wat je denkt te horen en probeer de intentie van de ander te capteren.

Hou er ook rekening mee dat het voor veel mensen MOED vraagt om een compliment te durven geven

En dat niet iedereen hier even goed in is, maar dat je het kan leren, met vallen en opstaan...

Wie ga jij een compliment geven op complimentendag?

  • Wie verdient volgens jou een compliment?
  • Wanneer ga jij hem of haar dat compliment geven?
  • Zorg je dan ook voor een gepaste omgeving om dat te doen?

Ik geef je nog 3 ultieme tips mee:

  1. Ontvang de volgende keer een gegeven compliment eens héél enthousiast: wat doet het met jou en wat doet het met de schenker?
  2. Bedenk dat alle dagen complimentendag mogen zijn
  3. Vergeet jezelf niet te complimenteren én ontvang dat compliment dan ook op gepaste wijze...

Ik wens je veel oefenopportuniteiten, deel deze inspiratie gerust met jouw omgeving, met als melding 'liefdevol aangeboden door KANTELPUNT'.

PS: wil jij mij als tipgever graag een compliment geven? Dat kan hier...