Greenwishers. Dat zijn vertellers of schrijvers die verdedigde keuzes die ook voor henzelf niet goed meer voelen toch vergoelijken, omdat ze nog te erg worstelen met het erkennen van een nieuwe, wijzigende realiteit.

Wankelend mens-en wereldbeeld als oorzaak

Het eigen wankelende mens- en wereldbeeld botst dan keihard met een egoconstruct dat niets liever wil dan gelijk krijgen en vooral houden...

Bewust andere keuzes maken, lukt een greenwisher nog niet. En in plaats van:

  • te erkennen dat die worsteling speelt, met alle onzekerheden die daaruit volgen,
  • te doorvoelen hoe zoekend hij daarin is,
  • te durven zeggen dat leven en werken op basis van voortschrijdend inzicht best pittig is, zeker in een wereld die verandert met een rotvaart, waarin je bondgenoten van gisteren dat morgen misschien niet meer zijn,

putten ze zich uit in excuses over en verklaringen voor hun gedrag.

Wat is dat, de juiste keuze?

We wensen immers voor onszelf dat we 'de juiste keuze' durven maken;

En als ons dat (nog) niet lukt, vervormen we gewoon wat is naar ons wensbeeld...

Greenwishers. Een uiterst individuele verpersoonlijking van greenwashing en afgeleiden ervan.

Of het dan gaat om een sticker plakken op je Tesla, je bank als werkgever verschonen terwijl die investeert in oorlogstuig, zeggen dat je maar twee keer per jaar vliegt of een beleidsmaker bent die klimaatambities terugschroeft: voorbeelden legio, in alle maten en gewichten.

Is er een alternatief voor greenwishing?

Ik vermoed dat alle leefwereldverbeteraars er ook individueel mee worstelen, in één of andere mate. Want wat is die groep mensen streng voor zichzelf én voor elkaar. Terwijl hoe we ons tegenover die uiterst persoonlijke worstelingen verhouden - zowel die van onszelf als die van 'de Ander' - opnieuw een keuzemogelijkheid biedt die we bewust kunnen maken en waarmee we wél een verschil kunnen betekenen voor het collectief.

Zo geloof ik niet dat het behulpzaam is om elkaar te verketteren, als 'de Ander' zich elders bevindt op het spectrum van greenwishing. Maar hoe er dan wel mee omgaan? Met andere woorden: bestaat er een alternatief voor het gedrag van greenwishing?

Ik denk het wel: diep luisteren en brutaal eerlijk zijn, met jezelf en je omgeving, over 'hier en nu' én 'de toekomst'.

Maar boy oh boy, wat is er veel moed, zelfkennis, omgevingsbewustzijn & zelfliefde nodig om DAT te durven.