Wat ik al jaren oppik over de waarde van werk uit gesprekken met ervaren professionals tijdens mijn werk als levensloopbaancoach, zie ik vandaag bevestigd in academisch onderzoek in 2022 uit de Nederlandse Universiteit van Amsterdam:

'Betaald werk' moet het afleggen tegen andere levensdomeinen als gezin, familie en vrienden en vrijetijdsbeleving

Zinvol, kwaliteitsvol werk dat een bijdrage levert aan een betere wereld en waarin sociale relaties primeren, is waar mensen naar verlangen, maar wat ze steeds minder vinden

Nochtans werken we graag: 74% zou blijven werken als het voor het geld niet nodig was, tegelijkertijd zou 71% het een verbetering vinden als we een eenvoudiger, natuurlijker manier van leven zouden leiden...

Wat betekent 'de waarde van werk' voor jou als professional tijdens je beroepsactieve jaren?

Vertaald naar jouw dagelijkse realiteit, levert dat interessante reflectievragen op:

1. Als jij verlangt naar een eenvoudiger, natuurlijker manier van leven, wat weerhoudt je daar dan van?
2. Als je verlangt naar zinvol werk, wat kan je dan doen binnen jouw huidige professionele context en rol om er zingeving aan toe te voegen?
3. Als het je niet lukt binnen je huidige context, wat heb je dan anders te doen?
4. Wie kan je daarbij helpen?
5. Wanneer ga je die hulp vragen?

Op metaniveau kan je hierbij stilstaan:

• Hoe wil jij je in de toekomst verhouden tegenover 'betaald werk', wetend dat het leven eindig is, kinderen snel opgroeien en onze wereld zoals we ze vandaag kennen op een kantelpunt staat?
• Wat betekent dat antwoord voor de KEUZES die jij maakt, in jouw werk en leven, voor JOUW gedrag?
• Wat ga je anders doen, als consument of producent, verschaffer of afnemer van betaalde arbeid, aanbieder of afnemer van diensten, maar ook als vader of moeder, zoon of dochter, partner, vriend, familielid, lid van een vereniging, burger?

Maakte jij al eens de balans van jouw persoonlijk contentement in de verschillende levensdomeinen? Moet je echt 'ns doen:

Wat betekent dit onderzoek naar de waarde van werk voor jou als werkgever?

1. Verbeter de kwaliteit van werk, zet minder in op 'command and control', geef je medewerkers meer autonomie in hun tijdsbesteding en maak menselijke interactie en 'menselijke maat' opnieuw leidend: mensen snakken naar verbinding...
2. Dat betekent niet dat je moet verbieden om 'thuis te werken': geef mensen de vrije keuze om hun werk zo te organiseren dat ze resultaten kunnen behalen die in consensus bepaald werden...
3. Zorg voor interessant werk: zorg ervoor dat je medewerkers weten op welke manier ze bijdragen aan welk doel en vergewis je ervan dat zij dat doel waardevol vinden...
4. Screen je medewerkers op hun waarden: zorg ervoor dat zij hun eigen waarden kennen als dat vandaag nog niet het geval is en bepaal de waarden van je organisatie niet top-down, maar bottom-up: de waarden van je medewerkers bepalen de waarden van de organisatie, niet andersom...
5. Waarden moeten altijd vertaald worden in gedrag, anders blijven ze dode letter...
6. Werk dat beter gedaan wordt door computers of robotten kan je gerust automatiseren, maar werk waarbij de mens hét verschil maakt, moet je nooit weg saneren: dat betaal je cash in verminderde betrokkenheid bij je medewerkers én je klanten...
7. Betrek je medewerkers actief bij het menselijk houden van de werkdruk: hou op met top-down sturen en geloven dat een zaakvoerder, CEO of gelijk welke manager 'alwetend' is...
8. Stel je visie over 'mensen die uitvallen' bij: zorg dat je weet waarover je praat, of laat je bijstaan door mensen die wél weten waarover ze praten als het gaat over langdurige afwezigheid door fysieke of mentale problemen
9. Waan jezelf niet immuun voor burn-out: niemand is immuun, ook jij niet...
10. Laat je vaker bijstaan door professionals in 'mensenwerk': dat is OOK een ambacht...

Wat betekent dit voor beleidsmakers en andere denkers rond de waarde van werk?

Wordt het geen tijd om het perspectief te kantelen?

Om 'krapte op de arbeidsmarkt' niet enkel als een probleem te zien, maar ons af te vragen waarvoor dit 'probleem' een oplossing is?

1. Is het echt verstandig om zo hard in te zetten op 'iedereen voltijds en zo lang mogelijk aan de betaalde arbeid krijgen', gedreven door een louter mechanistische kijk op het leven, terwijl mensen terecht verlangen naar een waardengedreven leven?
2. Is het verstandig om onze levens te reduceren tot activi-tijd en productivi-tijd, gedreven door een economisch systeemdenken dat zowel onszelf als de Aarde uitput?
3. Moeten we het nog wel hebben over 'de balans werk-leven'? Creëren we op die manier niet nog meer afgescheidenheid in plaats van verbinding?
4. Wat wordt er mogelijk als we 'economie' opnieuw ten dienste stellen van de maatschappij in plaats van andersom en ons laten inspireren door de donuteconomie van Kate Raworth of de betekeniseconomie van Kees Klomp?

Benieuwd hoe jij dit ziet...